Πολιτική συνέντευξη στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και στον δημοσιογράφο Γιώργο Αυτιά, έδωσε σήμερα ο Υπουργός Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, Παναγιώτης Κουρουμπλής, με αφορμή την επέτειο της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη Μεταξύ άλλων δήλωσε:
Για την 3η του Σεπτέμβρη
Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για την ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη, αλλά και για την Ελλάδα, γιατί στις 3 Σεπτέμβρη του ’74, ένας εμπνευσμένος ηγέτης είχε τη σύλληψη να αναλάβει μία μεγάλη πρωτοβουλία και να δημιουργήσει ένα μεγάλο Κίνημα. Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας ήταν μεγάλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνική δικαιοσύνη, με την ισότητα, τον περιορισμό δηλαδή των ανισοτήτων, των μεγάλων ανισοτήτων που υπήρχαν στην Ελλάδα και της εθνικής ανεξαρτησίας. Φαίνεται πολλές φορές ότι το παρελθόν μας εκπλήσσει με την επικαιρότητά του. Σήμερα λοιπόν παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα: “Είναι επίκαιρος ο Αντρέας; Είναι επίκαιρο το αξιακό φορτίο της εμπνευσμένης διακήρυξης της 3ης Σεπτεμβρίου του ’74;”
Μπαίνει μετά από αυτό και 2ο ερώτημα. Ποιοι από όλους που φιλοδοξούμε ότι έχουμε καταγωγή από αυτόν το χώρο, ποιοι υπηρετούν σήμερα το αξιακό φορτίο αυτό; Αυτό λοιπόν θα το κρίνει η κοινωνία. Λέτε σας ρωτούν γιατί ασχολείται ο Κουρουμπλής τώρα με τη Συμπαράταξη. Ξέρετε υπάρχει κόσμος που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ, και μεγάλο μέρος αυτού, προέρχεται από το χώρο που ήμουν εγώ, ο οποίος λέει και ρωτά εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ως εκ τούτου ο καθένας μπορεί να λέει αυτό που κρίνει. Εγώ δεν παρεμβαίνω στα εσωτερικά ενός δημοκρατικού κόμματος, όπως είναι το κόμμα του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Θα κάνουμε τις διαδικασίες, θα ακούσουμε τον προγραμματικό λόγο όλων των υποψηφίων και από εκεί και πέρα έχουμε δικαίωμα να τοποθετηθούμε, δηλαδή δεν έχουμε δικαίωμα να τοποθετηθούμε πάνω σε αυτά τα πολιτικά ζητήματα; Εγώ έθεσα κάποια πολιτικά ερωτήματα. Ο κόσμος θα μας κρίνει όλους. Δεν μπορώ να ρωτήσω ποια θα είναι η μετεκλογική στάση του κόμματος;
Για τον Ανδρέα Παπανδρέου και αν θα ψήφιζε τα μνημόνια
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είναι μια υπόθεση που την κληρονομούν κάποιοι. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι μια εθνική υπόθεση. Ήταν ο μεγαλύτερος ηγέτης της μεταπολεμικής Ελλάδος. Το ζήτημα λοιπόν είναι, αφού λοιπόν θέλετε να βάλουμε το ζήτημα γιατί μιλάω εγώ, τότε να μας πουν πως τον υπερασπίστηκαν εκείνοι; Πώς τον υπερασπιζόμαστε σήμερα όλοι μας. Όχι κάθε φορά την 3η του Σεπτέμβρη να το θυμόμαστε. Πως τον υπερασπιζόμαστε όταν τον βρίζει η Δεξιά; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα και μετά θα συζητήσουμε…
Ξέρετε, το πώς υπερασπίστηκα εγώ τον Αντρέα, όπου κι αν βρέθηκα το ξέρει η κοινωνία όλη. Εγώ σας λέω άλλο. Ο Αντρέας αν ήταν δεν θα είχε μπει η χώρα σε αυτήν την περιπέτεια, αυτή είναι η απάντηση η δική μου.
Για τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς που δέχεται από παλιούς συντρόφους
Πάντα τους σέβομαι και τους αγαπώ (τους παλιούς συντρόφους) γιατί ο καθένας έχει τη δική του ιστορία. Δημοκρατία είναι να έχουμε και διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις. Εγώ δεν έχω βρίσει κανέναν, κάποιοι από εκεί με βρίζουν. Άνθρωποι είμαστε, με συναίσθημα, με αισθήματα. Ακούω υποψηφίους αρχηγούς, παλιούς μου συντρόφους, που τους έχω τιμήσει και προσωπικά, να λένε τα βαρίδια έφυγαν από αυτό το χώρο, είναι Υπουργοί στη νέα Κυβέρνηση, να πούνε επωνύμως, όταν λένε ότι είναι Υπουργοί στη νέα Κυβέρνηση αυτή, να το πουν, αλλά τα βαρίδια αυτά όταν τα βρίζεις, βρίζεις και τον κόσμο που τους ψήφισε, διότι ο Κουρουμπλής πήρε εβδομήντα με ογδόντα χιλιάδες σταυρούς, όταν οι περισσότεροι βγήκαν βουλευτές με τρεις χιλιάδες σταυρούς. Η Δημοκρατία πως κρίνει τα πράγματα, πως χαρακτηρίζεις εύκολα, με έναν αβασάνιστο τρόπο κάποιους ανθρώπους ότι είναι βαρίδια; Και αφού έφυγαν τα βαρίδια, γιατί το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο πέντε τοις εκατό;
Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω βρίσει κανέναν, δεν έχω απευθυνθεί προσωπικά σε κανέναν. Στο DNA αυτής της παράταξης είναι η αντιδεξιά και αντινεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Αυτό είπα. Τώρα αν από εκεί και πέρα υπάρχει μεταλλαγή, ο καθένας θα κριθεί απ’ την κοινωνία, τι φοβόμαστε;
Για το αν δαπανάται χρόνος για τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, αντί να παράγεται κυβερνητικό έργο
Το τι δουλειά κάνω εγώ στο Υπουργείο μου, σας προκαλώ όποτε θέλετε να έρθετε να κάνουμε μια εκπομπή με τις πιο σκληρές ερωτήσεις για να δείτε τι δουλειά κάνουμε σε αυτό το Υπουργείο, αλλά αυτό είναι άλλης στιγμής θέμα. Εδώ συζητάμε σήμερα για την Διακήρυξη της 3η Σεπτεμβρίου. Λοιπόν δεν αναμιγνύομαι στις εσωτερικές εξελίξεις του κόμματος. Εξέφρασα μια πολιτική άποψη. Μπορεί να είναι λάθος, εγώ δεν κατέχω τη μοναδική αλήθεια, δεν θεωρώ ότι είμαι ο κάτοχος της μοναδικής αλήθειας. Αλλά είμαι πολίτης και έχω δικαίωμα να πω την άποψή μου, ειδικά σε ένα ζήτημα που έχει να κάνει με ένα χώρο που, όσο ήμουν και όπου βρέθηκα, τίμησα την ιστορία του και ειδικά τίμησα όσο λίγοι την παρουσία του γεννήτορά του, τον οποίο ξέθαβαν κάποιοι κάτω από την ανοχή κάποιων άλλων. Και σήμερα κατηγορούν εμένα, αυτή είναι η διαφορά…
Δεν έβρισα εγώ κανέναν, δεν βρίζω εγώ τους ανθρώπους. Ο καθένας έχει την ιστορία του, την οικογένειά του, εδώ αναμείξανε την οικογένειά μου και μου λέτε εγώ είμαι η αιτία του κακού… Με ακούσατε ποτέ να προσωποποιώ καμία αντίθεση, ίσα ίσα τους μιλάω με πολλή ευγένεια.
Για το άρθρο του πρωθυπουργού
Γιατί ενοχλεί το άρθρο του Πρωθυπουργού; Γιατί ενόχλησε κάποιους το άρθρο του Πρωθυπουργού; Γιατί αυτός ο εκνευρισμός; Νομίζω ότι είναι λάθος της κ. Γεννηματά, η οποία ξέρει και ότι την αγαπώ και τη σέβομαι. Αν σας στείλω ένα βίντεο του 1989, θα ακούσετε τους ίδιους χαρακτηρισμούς, με την ίδια ένταση που εξαπέλυε η τότε Δεξιά με τη σκευωρία του ’89 κατά του Αντρέα, να την επαναλαμβάνει, τους ίδιους χαρακτηρισμούς, ακριβώς σαν να είναι η ίδια στιγμή, να επαναλαμβάνεται τώρα με τον Τσίπρα. Αυτά έλεγαν στον Αντρέα που συμφιλίωσε την Ελλάδα. Δεν τα λέω για τη Φώφη αυτά, τα λέω για αυτούς που τα λέγανε, δε λέω για τη Φώφη. Λοιπόν ο Αντρέας ήρθε και συμφιλίωσε νικητές και ηττημένους στην Ελλάδα, χωρίς να αισθάνεται μείωση καμία από τις δύο μεγάλες παρατάξεις που συγκρούστηκαν στον Εμφύλιο. Μετά ο Αντρέας άνοιξε τα μάτια της εξουσίας για τους κατατρεγμένους όλων των κατηγοριών. Και το 1989 έρχονταν και του έλεγαν αυτά που του λέγανε. Να μας πούνε αυτοί οι καλοί κύριοι πόσο ήταν το χρέος το ’89. Πόσο από αυτό το χρέος ήταν εσωτερικό και πόσο εξωτερικό. Και πόσο ήταν το ’93… ή πόσο το 2009. Ξέρετε για το 2009, για το χρέος και τα «πάρτι» του ’08 και του ’07, όταν μιλούσε ο Κουρουμπλής, όλοι αυτοί οι καλοί φίλοι μου, οι πρώην σύντροφοί μου, σιγούσαν γιατί ήταν συνέταιροι με τη Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν έχει επιλεκτική μνήμη ο ελληνικός λαός. Δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου…
Για ενδεχόμενη παρέμβαση της κ. Γεννηματά σε τυχόν εκλογή ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ
Η Φώφη Γεννηματά έχει δικαίωμα, όπως και κάθε πολίτης, να κάνει μία τοποθέτηση. Εγώ δεν έκανα παρέμβαση, δεν υποστήριξα κάποιον υποψήφιο. Έκανα πολιτική τοποθέτηση. Είμαι πολύ προσεκτικός. Έθεσα ένα πολιτικό ερώτημα που αφορά όλους τους υποψήφιους και όλους τους εν δυνάμει ψηφοφόρους, και ακόμα δεν έχω πάρει απάντηση. Σέβομαι όλους τους ανθρώπους και μάλιστα αυτούς με τους οποίους ήμουν κάποτε στην ίδια παράταξη. Δεν έχω εκφραστεί αρνητικά ποτέ για κανέναν από τους υποψήφιους. Βάζω όμως πολιτικά ζητήματα. Αν ενοχλούν δεν φταίω εγώ. Δεν πρέπει να προσωποποιούμε τις αντιθέσεις. Μπορούμε πολιτικά και σε ήρεμο κλίμα να βάζουμε τα ζητήματα γιατί τα κόμματα είναι θεσμοί της Δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι ιστορικό κόμμα με μεγάλη συνεισφορά στη Δημοκρατία και στην Ελλάδα. Έχει μια εσωτερική διαδικασία τώρα και τη σεβόμαστε. Αλλά σαν πολίτες μπορούμε να βάζουμε κάποια ζητήματα. Δεν είναι κακό. Ας απαντήσουν με πολιτικούς όρους.
Για τη σύγκριση Τσίπρα Παπανδρέου
Συγκρίνουμε δύο διαφορετικά πράγματα. Ο Παπανδρέου δεν ζει πλέον. Ο Τσίπρας είναι πάνω στην πολιτική δράση. Θα κριθεί πάντως και ο Τσίπρας, όπως όλοι, στο τέλος της τετραετίας. Καθαρά πράγματα. Εκεί θα φανούν οι διαφορές. Τώρα είναι άδικο να τοποθετούμαστε αβασάνιστα και να λέμε έκανε ο Τσίπρας το ένα και το άλλο. Ο Τσίπρας παρέλαβε μία χρεωκοπημένη χώρα από αυτούς που έχουν ευθύνη για την χρεωκοπία της. Μία κατεστραμμένη χώρα και τη βάζει τώρα σε μια ρότα για να πατήσει στα πόδια της. Θα κριθεί κι αυτός στο τέλος της τετραετίας.
Για τον χαρακτηρισμό γενίτσαρος
Εγώ είμαι περήφανος που με λένε γενίτσαρο της Αριστεράς, αν με θέλουν να με λένε έτσι. Αλλά κατουρημένες ποδιές της Δεξιάς δεν φίλησα εγώ. Ούτε θα φιλήσω ποτέ. Αυτή είναι η διαφορά. Όταν απευθύνουν σε μένα αυτό τον χαρακτηρισμό πρέπει να υπολογίζουν τι κόσμος με ψήφισε. Εφόσον είμαστε δημοκράτες, δε γίνεται να λέμε ότι ο λαός είναι σοφός όταν μας ψηφίζει και όταν δε μας ψηφίζει να λέμε ότι έχει χάσει τη σοφία του. Ας δουν τι ψήφους πήρα στην τελευταία εκλογή κι ας τους συγκρίνουν με τους ψήφους που πήραν εκείνοι, για να με πουν γενίτσαρο ή ότι άλλο θέλουν. Ο λαός κρίνει κι εγώ έμαθα να το σέβομαι. Αν δε με ψηφίσει ο λαός, δε θα φταίει ο λαός, θα φταίω εγώ.
Στο τέλος της τετραετίας λοιπόν ο Ελληνικός λαός θα κρίνει και θα καταλάβει ποιοι έχουν καθαρό βλέμμα στα ζητήματα που τον αφορούν ποιοι τον υπερασπίζονται και ποιοι προσπάθησαν για τη χώρα. Τότε θα κρίνει και θα αποφασίσει.