Συνέντευξή μου στην εφημερίδα Παρασκήνιο και στον δημοσιογράφο Γιάννη Παργινό.
Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά από μια παρέμβασή σας στη Βουλή, σας διέγραψε από την Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια, αισθάνεστε, εκτός ΣΥΡΙΖΑ ή πιστεύετε πως αργά ή γρήγορα θα επανέλθετε;
Με διέγραψαν από την κοινοβουλευτική ομάδα και όχι από το κόμμα. Στην περίπτωση αυτή το επίδικο για εμένα δεν είναι το γεγονός της διαγραφής μου, αλλά το γεγονός της κατ’ εξακολούθησιν τέλεσης εγκληματικών πολιτικών εις βάρος πολιτών οι οποίοι για δύο περίπου χρόνια βρίσκονται κατά καιρούς διασωληνωμένοι έκτος ΜΕΘ, επιτηρούμενοι από άσχετες με το αντικείμενο αυτό ειδικότητες, με συνέπεια τον άδικο χαμό τους. Και την μεγάλη καταδικαστέα ευθύνη γι΄ αυτήν την οδυνηρή εξέλιξη, η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα την χρεώνει αποκλειστικά στην κυβέρνηση, για όσους βέβαια ξέρουν να διαβάζουν.
Προέρχεστε από το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ. Κρίνετε πως, μετά την εκλογή Ανδρουλάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο φυγής στελεχών του και ψηφοφόρων, προς το ΚΙΝΑΛ; Ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι δεδομένο ότι πρέπει να παίρνει υπόψιν του όλες τις πολιτικές εξελίξεις και αλλαγές που γίνονται στο πολιτικό γίγνεσθαι και να λαμβάνει τα ανάλογα μέτρα . Το δε ΚΙΝΑΛ πρέπει πρώτα να αποφασίσει και να αποσαφηνίσει υπό τη νέα του ηγεσία, ότι ο στρατηγικός του πολιτικός αντίπαλος είναι η ΝΔ και ότι δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει ποτέ με αυτήν.Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει αποσαφηνίσει πολιτικά αυτό το ζήτημα. Όμως, ενόψει του συνεδρίου του, είναι ανάγκη να αποσαφηνιστούν πολιτικά ζητήματα όπως ο πατριωτικός του χαρακτήρας, ο πολιτικός του γεωγραφικός αυτοπροσδιορισμός και τα λάθη που οδήγησαν στην ήττα μας, όπως η απουσία από την αυτοδιοίκηση, η κατάργηση του ΕΚΑΣ κτλ. Διότι οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου, το ΕΑΜ και το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησαν ως αριστερές δυνάμεις με προσδιορισμένο το πατριωτικό τους στίγμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για να αποτρέψει την φυγή ψηφοφόρων, πρέπει να ανοίξει τα πανιά του, να εμπνεύσει και να προσεγγίσει όλο τον κόσμο που τον στήριξε το 2015 και 2019. Καθώς και τον κόσμο της αποχής και τους δημοκρατικούς κεντρώους πολίτες οι οποίοι είναι πλήρως δυσαρεστημένοι από τις πολιτικές των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων του Μητσοτάκη .
O ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, έχει δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι δεν κάλυψε την ευρύτερη κεντροαριστερά, όπως υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, το βράδυ των περασμένων εκλογών. Τι λέτε εσείς;Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να αποσαφηνίσει εάν το κόμμα ανήκει και στην Κεντροαριστερά ή είναι μόνο κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εάν επιλεγεί το πρώτο, διεκδικεί την πολιτική κυριαρχία στον χώρο αυτό. Εάν επιλέξει τη δεύτερη θέση, επιλέγει τον αυτοπεριορισμό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει απνευστί να απαλλαγεί από φαινόμενα που τον αδικούν, τον καθηλώνουν και τον βαλτώνουν προκειμένου να αυτό-εμπνευστεί, εμπνέοντας μια συλλογική, μεστή, δυναμική και πειστικά εναλλακτική πολιτική πρωτοβουλία ανατροπής της καταστροφικής κυβέρνησης των αρεστών και των ημετέρων, οι πολιτικές της οποίας ισοπεδώνουν και διευρύνουν τις ανισότητες εις βάρος των πολλών. ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΚΙΝΑΛ, μέχρι τώρα σε σχέσεις διφορούμενες αν όχι κι εχθρικές. Τι πρέπει να γίνει για να καθίσουν σε τραπέζι συζητήσεων για συνεργασία, προεκλογική ή μετεκλογική ;Το ΚΙΝΑΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρέθηκαν να συμφωνούν με τη διαγραφή μου. Ας αποτελέσει αυτή η σύμπτωση, την απαρχή μιας προσπάθειας μεγάλης πολιτικής συνευθύνης, η οποία θα οδηγήσει σε προβλέψιμη προγραμματική μετεκλογική συνεργασία. Οι δυνάμεις αυτού του ευρύτερου χώρου οφείλουν να αντιληφθούν ότι όλοι εμείς είμαστε χάριν την κοινωνίας. Και αυτό το οποίο ωφελεί μια κατατρεγμένη σε απόγνωση κοινωνία -η οποία απειλείται καθημερινά από το ολοκαύτωμα της ακρίβειας, την ανασφάλεια της πανδημίας και από το έγκλημα της ανεργίας- είναι η ανάγκη πολιτικής μετεκλογικής σύμπλευσης. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα εμπνεύσει τις απογοητευμένες δημοκρατικές δυνάμεις της κοινωνίας.Σε μια προοδευτική διακυβέρνηση, ποια κόμματα θα βλέπατε, εκτός από ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ΚΙΝΑΛ, ποιο άλλο θα βλέπατε;Όσες προοδευτικές δυνάμεις εκφραστούν στην επόμενη βουλή, στο πλαίσιο της απλής αναλογικής και ομνύουν ειλικρινά στο συμφέρον της κοινωνίας, οφείλουν να στηρίξουν μια ανατρεπτική προοπτική εάν πιστεύουν σε αυτά που λένε ακολουθώντας και το παράδειγμα της Πορτογαλίας. Μια τέτοια προοπτική υπηρετεί το «Εμείς» της κοινωνίας.