Κύριε Πρόεδρε, πράγματι συζητούμε ένα πολύ κρίσιμο και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ζήτημα που αφορά τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας. Είμαστε μια χώρα που πραγματικά για αιώνες μέσα από μεγάλες δυσκολίες που έζησε, αντιμετώπισε αυτές τις δυσκολίες γιατί είχε ρίξει το βάρος στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας της.
Σήμερα, λοιπόν, βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια εμφιλοχωρούν φαινόμενα που πραγματικά δεν δίνουν λύσεις σε αυτό το πολυσυζητημένο ζήτημα, ενώ κάθε φορά εκδηλώνουμε εδώ –πολλές φορές με υποκρισία- την αγωνία μας. Διότι ακούω όλους να παροτρύνουν τους νέους να γίνουν αγρότες, αλλά δεν ξέρω κανένα Βουλευτή να έχει παροτρύνει το παιδί του να γίνει αγρότης.
Και γιατί να πάει, όταν δεν έχουμε φτιάξει ένα πραγματικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά τους νέους αγρότες που να τους καθιστά μικρούς, οργανωμένους επαγγελματίες και να τους δίνει πραγματική στήριξη, ώστε να δουλέψουν, αλλά και να αμειφθούν.
Μιλούμε λοιπόν για τους μεσάζοντες. Πρέπει να μας το επισημάνει ο ΟΟΣΑ ότι υπάρχει τεράστια απόκλιση μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή; Δηλαδή ο καταναλωτής πληρώνει και ο παραγωγός δεν αμείβεται; Δεν υπάρχει καμία πολιτική ευθύνη όλα αυτά τα χρόνια, που φωνάζουν Βουλευτές από όλα τα κόμματα; Ακούω Βουλευτές όλων των κομμάτων να διαμαρτυρόμαστε γι’ αυτό το ζήτημα. Γιατί εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η απόκλιση; Τι συμβαίνει; Τι συμφέροντα είναι αυτά που εμφιλοχωρούν σε μια χώρα, που συμβαίνουν αυτά;
Έπρεπε πρωτίστως και η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την Ελλάδα και η «φίλη» μας η Γερμανία να πουν κάποτε στον ελληνικό λαό για την ποσόστωση αγελαδινού γάλακτος που έχουμε, όπου ενώ η χώρα έχει ανάγκη από 1.200.000 τόνους –μια χώρα κυρίως αγροτική-, της περιόρισαν το ποσοστό στους 600.000 τόνους! Αυτή είναι η μεταχείριση που επιφυλάχθηκε στην Ελλάδα, για να είμαστε κοντά στην πραγματικότητα.
Κύριε Υπουργέ, ως απλός πολίτης και ως ένας άνθρωπος που όπως πάρα πολλοί Βουλευτές του Κοινοβουλίου προέρχομαι από αγροτική οικογένεια, διερωτήθηκα, όταν δίναμε αυτές τις περίφημες άδειες στις αλυσίδες τροφίμων, γιατί δεν τους υποχρεώσαμε ποτέ το 15% των ραφιών να είναι ποιοτικά προϊόντα συνεταιρισμών. Πώς θα στηρίξουμε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες με ποιοτικά προϊόντα, όταν δεν δίνουμε τη δυνατότητα ώστε πραγματικά το προϊόν να έχει μια διείσδυση στην αγορά;
Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται αυτές τις μέρες είναι το θέμα το φορολογικό. Κύριε Υπουργέ, άκουσα Βουλευτές όλων των κομμάτων –και δικούς μας Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- να λένε ότι αυτό το ακαθάριστο ποσό των 10.000 ευρώ είναι πάρα πολύ λίγο σε ό,τι αφορά τη φορολογία των αγροτών.
Όλες οι πλευρές ζήτησαν ένα μεγαλύτερο ποσό. Νομίζω ότι είναι εύλογο το ζήτημα και αφού έρχεται από όλες τις πτέρυγες να επιδείξετε μια κατανόηση για να αυξηθεί σε ένα επίπεδο που πραγματικά να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες.
Υπάρχει ένα άλλο ζήτημα που αφορά το πετρέλαιο που πρέπει να χρησιμοποιούν, κάτι που θα σας έλεγα κι εγώ, κύριε Υπουργέ. Επειδή πραγματικά βρίσκονται σε μεγάλη κρίση και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της άρδευσης, θα μπορούσατε να κάνετε ένα πρόγραμμα το λεγόμενο «πρόγραμμα της πράσινης ενέργειας, δηλαδή φωτοβολταϊκά, να τους δανειοδοτήσετε χαμηλότοκα στα ΤΟΕΒ και με ένα τέτοιο πρόγραμμα να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες, γιατί χρωστούν εκατοντάδες χιλιάδες στη ΔΕΗ.
Αλλιώς, αν δεν υπάρξουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες πραγματικής στήριξης των αγροτών, αν δεν υπάρξει πρωτοβουλία προστασίας των ελληνικών προϊόντων από το περίφημο «βάπτισμα», κύριε Υπουργέ –είτε είναι κρέατα είτε είναι άλλα γεωργικά προϊόντα-, πώς θα μπορέσουμε να πείσουμε ένα νέο άνθρωπο ότι διαμορφώσαμε ένα περιβάλλον τέτοιο που πραγματικά τον ενδιαφέρει και θα ζήσει αξιοπρεπώς κάνοντας μια τέτοια επιλογή;
Δώστε τα δημόσια κτήματα στους αγρότες, στους ακτήμονες, σε νέους και σε ανέργους και κυρίως στους ανθρώπους της περιοχής στην οποία βρίσκονται τα κτήματα αυτά, γιατί δεν είναι εύκολο ένας άνθρωπος να φύγει από μία περιοχή και να πάει σε μία άλλη περιοχή και να δημιουργήσει κατάσταση για οικογένεια. Πρέπει να είμαστε κοντά στην πραγματικότητα.
Κύριε Υπουργέ, υπάρχει και ένα ζήτημα που αφορά τα ζώα. Ακούγονται πάρα πολλές απόψεις με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πράγματι, εγώ το θεωρώ ειλικρινές αυτό το ενδιαφέρον από όλους. Θα πρέπει όσοι λέμε ότι ενδιαφερόμαστε γι’ αυτά τα πλάσματα να το εννοούμε, γιατί πολλές φορές τα χρησιμοποιούμε για μία ικανοποίηση και μετά τα πετάμε στους δρόμους.
Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να διαχωριστεί η έννοια «εκτροφής» και «παραγωγής». Πιστεύω επίσης ότι οι ερασιτεχνικές άδειες, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να ξεκινούν όταν έχει κάποιος από δύο μητέρες και πλέον.
Υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που εγώ το θεώρησα πράγματι ενοχλητικό, κύριε Υπουργέ. Αφού υπάρχει ένα επίκτητο πρόβλημα σε ένα τέτοιο πλάσμα, γιατί στα πέντε χρόνια απαγορεύετε να συμμετέχει στην αναπαραγωγή; Νομίζω ότι είναι και ρατσιστικό αυτό και πραγματικά δεν το κατανοώ, όπως επίσης δεν κατανοώ και γιατί δεν πρέπει να συμμετέχουν στις εκθέσεις.
Νομίζω ότι υπάρχουν αιτήματα από πολλούς συναδέλφους Βουλευτές αλλά και από τους φορείς. Δεν έχουν κανένα κόστος και θα έλεγα ότι πρέπει να τα αντιμετωπίσετε με ιδιαίτερη κατανόηση.
Επίσης, σε ό,τι αφορά, κύριε Υπουργέ, την παλιά ΑΤΕ, τα παλιά αγροτικά δάνεια, ξέρουμε τα προβλήματα που έχουν προκύψει και την άνιση μεταχείριση που υφίσταται ο αγρότης, ο οποίος έπρεπε να θέσει σε υποθήκη ολόκληρη την περιουσία του για ένα δάνειο που μπορεί να ήταν το 10% της αξίας της περιουσίας του. Αυτή είναι μία αντισυνταγματική διάταξη που ίσχυε δυστυχώς για πάρα πολλά χρόνια και δεσμεύει πάρα πολλές περιουσίες αγροτών. Εάν θέλουμε, λοιπόν, να απελευθερώσουμε αυτόν τον κόσμο από αυτές τις «γάγγραινες», θα πρέπει να επιδείξουμε την κατάλληλη γενναιότητα.
Κύριε Πρόεδρε, το Υπουργείο Παιδείας έφερε ορισμένες τροπολογίες. Θα ήθελα να μου επιτρέψετε πρώτον, να κάνω μία αναφορά στο μαρτύριο που ζουν οι σχολικοί φύλακες. Όλοι ξέρουμε -και όλοι έχουμε την ίδια ευαισθησία, δεν μονοπωλούμε καμία ιδιαιτερότητα- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι οι πιο χαμηλοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι αυτοί οι άνθρωποι. Είχαν αμοιβές των 600 και 650 ευρώ. Και είναι άνθρωποι που πρέπει να ομολογήσουμε -και νομίζω ότι το ομολογούμε όλοι- ότι ήταν ουσιαστική η συνεισφορά τους. Δεν ήταν αργόσχολοι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι προστάτευαν τα σχολεία μας από τα ναρκωτικά. Σε τελική ανάλυση, το θέμα αυτό αφορά όλους όσους έχουν αποφασίσει να στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία και είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα.
Είναι λοιπόν ένα ζήτημα το οποίο πραγματικά θα πρέπει να λάβουμε όλοι μαζί υπόψιν μας. Είναι ένα ζήτημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί, όπως αντιμετωπίστηκαν και οι δημοτικοί αστυνομικοί και νομίζω ότι όλη η Βουλή σε αυτό το θέμα έχει κοινή άποψη και κοινή θέση.
Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά δεν έχω καμία διάθεση να αντιδικώ κάθε φορά με το Προεδρείο, αλλά είχαμε συμφωνήσει -και είχε τοποθετηθεί και ο Πρόεδρος της Βουλής επί του θέματος- ότι δεν θα έρχονται τροπολογίες επί παντός επιστητού. Δεν μπορεί να έρχονται τροπολογίες οι οποίες εκμεταλλεύονται μία αδυναμία του Κανονισμού. Επιτέλους, επιλύστε το, κύριε Πρόεδρε! Δεν μπορεί να ψηφίζουμε όλα τα νομοσχέδια κατ’ άρθρον και να έρχονται τροπολογίες με πέντε άρθρα, με δέκα άρθρα, με είκοσι άρθρα και να τις ψηφίζουμε ενιαία. Υποβαθμίζει το Κοινοβούλιο αυτή η λογική, κύριε Πρόεδρε. Μας αναγκάζετε πολλές φορές να έχουμε αρνητική θέση σε όλα, ενώ η τροπολογία αυτή έχει διατάξεις για τις οποίες μπορεί να έχουμε θετική άποψη, όπως παραδείγματος χάριν για τα ζητήματα της Εκκλησίας ή για άλλα ζητήματα των εκπαιδευτικών στα οποία μπορεί να δοθεί μία λύση. Δεν λέμε ότι όλες οι διατάξεις είναι αρνητικές. Μας αναγκάζετε, όμως, να έχουμε μία αρνητική θέση λόγω του ζητήματος της διαδικασίας. Θα πρέπει λοιπόν επιτέλους να πάρει μια θέση το Προεδρείο της Βουλής.
Δεν μπορείτε να τοποθετείστε στη Βουλή, κύριε Πρόεδρε, και να μας λέτε ότι δεν θα ξαναέρθουν αυτού του είδους οι τροπολογίες με εγκατεσπαρμένες διατάξεις που ξεκινούν από την εκπαίδευση και φτάνουν στην Εκκλησία και να μας καλεί ο Υπουργός μετά να ψηφίσουμε ή να μην ψηφίσουμε.