Ο πρώην υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Σημίτη, ως κήνσορας, απεφάνθη ότι: «ο λόγος της καθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι μιμείται το ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι είναι το ΠΑΣΟΚ. Αλλά εκείνο το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που ήταν ήδη πολιτικά νεκρό, ακόμα και όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στη κυβέρνηση».

Πρέπει να θυμίσω στον κ. Πέτρο Ευθυμίου ότι αυτό το «νεκρό», κατά τον ίδιο, μέρος του ΠΑΣΟΚ, συνέβαλε, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, δυο φορές κυβέρνηση και εν συνεχεία αξιωματική αντιπολίτευση του 32%. Μόνο «νεκρό» δεν το λες αυτό! Είναι, αν μη τι άλλο, πολιτική αυθάδεια και αμετροέπεια να λοιδορείς με τέτοιο τρόπο ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του λαού, εσύ και οι συν αυτώ, που επιτρέψατε η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Νικόλαου
Πλαστήρα, του Γέρου της Δημοκρατίας και του Ανδρέα Παπανδρέου, να γίνει υποπόδιο του ΛΑΟΣ, του
Σαμαρά και των Μητσοτάκηδων.

Αν ο Αλέξης Τσίπρας κατόρθωσε να οικειοποιηθεί τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, εμπεδώνοντας με τον κόσμο αυτόν μια σχέση εμπιστοσύνης, αυτό είναι ήττα δική σας. Άλλωστε, το ίδιο έκανε και ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του 1970 με τα συνθήματα και τον κόσμο της Αριστεράς.

Όμως με απόλυτο σεβασμό στον δημοκρατικό διάλογο, πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στον κύριο Πέτρο Ευθυμίου, ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία» δεν έχει δεχθεί προσχώρηση «γνωστών» προσώπων, των εκσυγχρονιστών, της δεξιάς απόκλισης της Σημιτικής εποχής του ΠΑΣΟΚ. Οι οποίοι
πράγματι δεν ήταν ΠΑΣΟΚ και ήταν δυστυχώς εκείνοι που άλλαξαν προς το χειρότερο τον ιδεολογικό χαρακτήρα του κινήματος.

Ξεχνά ηθελημένα ο κ. Ευθυμίου ότι αυτοί με τους οποίους συναγελάζονται τώρα οι ημέτεροι, είναι εκείνοι που χαρακτήριζαν εις την διαπασών, τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη, «Αρχιερέα της Διαπλοκής». Και τον οποίο, πρέπει να θυμίσω, υπερασπίστηκα δημόσια πριν από τρία χρόνια, όταν οι γνωστοί κύκλοι -κι όχι βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ- επιχείρησαν να δολοφονήσουν πολιτικά.

Ακόμα πρέπει να θυμίσουμε στον κύριο Ευθυμίου που έγινε ξαφνικά υπουργός Παιδείας, ότι τα συνθήματα του λαού είναι η ιστορία που πρέπει να θυμόμαστε. Γιατί «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», όπως και το «Μητσοτάκη αποστάτη» στα Ιουλιανά του 1965, που σε κάποιες περιπτώσεις
ακούγεται και σήμερα. Όπως και το «Πετράκη, Πετράκη …», που ακούστηκε στις φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις, κατά των αλλαγών στην παιδεία που επιχείρησε η κυβέρνηση Σημίτη των εκσυγχρονιστών για να διαχειριστούν τις βιβλιοθήκες τα μεγάλα εκδοτικά οικονομικά συμφέροντα.

Για τον λόγο αυτό, όταν μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να ακριβολογούμε. Πρόκειται για το Πανελλήνιο
Σοσιαλιστικό Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου και όσους παραμένουμε πιστοί στις ιδέες και τις αξίες του, και τότε και τώρα, με συνέχεια και συνέπεια, χωρίς δεξιές εκσυγχρονιστικές παρεκκλίσεις. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να μιλά αδαπάνως για τον Ανδρέα Παπανδρέου και κυρίως εκείνοι που τον ξέχασαν
το 1989.
ΥΓ: Με αυτό που κάνατε κύριε Ευθυμίου, πετύχατε ακόμα και την εύφημο μνεία του κ. Γεωργιάδη.

(Άρθρο μου στην εφημερίδα “Τα Νέα”)